Twin cities & Montana

Bijna 10 dagen onderweg, tijd voor een nieuw verhaal. Ik kan al wel weer bijna een boek schrijven, zo veel maak je mee.

In chicago heb ik mijn achternichtje opgezocht, die nu 4 jaar in downtown Chicago woont met haar vriend. Een beetje een last minute actie, maar niet minder leuk! Het was erg gezellig en leuk om haar ervaringen over de tad te horen!

in het weekend werd Halloween gevierd, en goed ook. Halloween is a big deal in Chicago, iedereen is verkleed en alles is halloween-style, te gek dus!! Iedereen loopt verkleed rond op straat en vertrekt later naar een kroeg of een feestje. Zo ook in de hostel, kosten noch moeite werden gespaard om eruit te zien als Sherlok Holmes, een trol, Ellis (in Wonderland), Phantom of the opera, the blues brothers, een zak skittels (echt!), zombies en ik heb veel poezen en heksen voorbij zien komen. Echt te gek. En de toeristen die geen outfit hadden hebben die alsnog om 9 uur 's avonds gehaald op advies van de locals omdat je anders echt voor de dag kan komen.. haha Ik was natuurlijk ziek en ben thuis gebeven en heb het beste feestje ooit gemist!!! Ik heb de voorpret in ieder geval gehad, waar iedereen in een kostuum werd gehesen, pruiken werden gemonteerd en iedereen vol in de make-up werd gezet.

De volgende dag heb ik de bus gepakt naar Minneapolis, de enige manier om rustig aan te doen voor mij ;) waar ik nog nooit zo enthousiast ben ontvangen in een hostel. Niet dus. Sowieso was het een wat duistere hostel met wat vreemde mensen (ook hele leuke trouwens). Ik hoopte nog dat het in het kader van Halloween was. Ik kreeg een kamer waar niemand anders sliep (jeej!) maar owja, de douche doet het hier niet, maar je kunt die van 2 verdiepingen lager en 3 gangen verderop gebruiken.

De volgende dag (douche deed het toch niet) ben ik rond gaan lopen in Minneapolis waar het toch wel erg koud was, maar prima vertoeven. Toen ik aan het eind van de middag weer terug kwam bij de hostel kwam de hostel-mevrouw naar me toe: ' I need to have a word with you'  alsof ik iets had uitgespookt.. Toen ik met haar mee liep naar haar kantoor vertelde me ze dat zich er een kleine ramp had voorgedaan, er was een waterleiding gesprongen, er waren monteurs geweest maar die hadden het niet kunnen maken, basicly was er dus geen water in het hele huis, geen wc, geen douche.. Als ik naar de wc moest, kon ik naar de Mc donalds lopen 2 blocks verderop. Ow en waaschijnlijk moest ik dan wel iets kopen om gebruik te mogen maken van de wc.. Tja en ze konden ook niet echt mijn geld terug geven, maar de monteur komt morgenochtend direct terug om te kijken of hij het kan maken!

Ik verzin dit niet! Om een lang verhaal kort te maken, ik ben samen met 2 anderen verkast naar een hotel downtown, en daar hebben we onze eigen hostel gemaakt. En dan iets luxer. Vanuit downtown hebben we de stad verder verkent en zijn we rondgeleid door 2 locals, die weer vriendinnen waren van een hostel-maatje, zoals dat gaat tijdens het reizen ;) Heel erg leuk, heel erg Amerikaans. Dat het 2 meiden waren heeft er waarschijnlijk bij geholpen. We hebben de grootste shopping-mall van America gezien, met een soort atractiepark in het midden(!), we zijn door heel Minneapolis en St Paul gereden (want alles gebeurd hier sowieso per auto) en als kers op de taart een Halloweenparty! The full American expirience kunnen we wel stellen.

Ik had de trein al geboekt voor woensdagavond, dus ik had bedacht dat ik niet mee ging, bovendien had ik geen Holloween-outfit, dus sowieso geen optie. Maar natuurlijk was er al een kaartje voor me geregeld en een outfit konden we heus wel bij elkaar verzinnen. een haarband van de een, een paar laarzen van de ander en een zomerjurkje van mezelf, tada! Hippie! Dus ik kon mee, ook al was het maar voor een paar uurtjes. En het was super leuk. en wat helemaal leuk was, was dat ik mijn trein ook nog gehaald heb inclusief taxi ritjes heen en weer en omkleden. ik kon daarna dan ook slapen als een roosje in de trein. Wat weer een pluspuntje was want de rit duurde 22 uur..

De trein ging naar Whitefish (Montana), naast Glacier National Park wat ik zo graag wil zien! De trein in america is ook een heel ander verhaal dan de NS zullen we maar zeggen. Er zijn een paar Amtrak-ritten die door heel America gaan, van westkust naar oostkust, noord naar zuid, etc. Er gaat sowieso maar 1 trein per dag op deze lijnen en dus op de meest onmogelijke tijden ben je op de meest onmogelijke plaatsen. Wat mijn reismogelijkheden wat beperkt. ik vind dit erg FRUSTREREND, maar ik blijf kalm. Ik heb een back-up plan gemaakt, wat ik ws de rest van mijn reis zal moeten blijven doen :D Hoe dan ook na 24 uur treinen (2,5 uur vertraging) kwam ik midden in de nacht aan in Whitefish, mijn uitgekozen motel dicht. Gelukkig zijn er altijd mensen die me helpen, zo ook nu die me de weg wezen naar een ander motel die wel open was. Fjieuw! En het ergste nog dat we door Glacier NP zijn gekomen in het donker, ik heb dus niets gezien :( Gelukkig wel een moose aan het begin van de treinrit :) Verder was het uitzicht niet erg spectaculair..

Dus ik zit nu in mijn moteletje, waar ik even tijdelijk mijn huisje van heb gemaakt. ik hou helemaal niet van motels, ze zijn eigenlijk quiete depressing, maar de hostels zijn hier ook dunbezaaid, en je moet wat als je wat wilt zien. Ik kwam hier aan in het donker, dus ik had geen idee hoe het er hier uit zou zien. Maar het is super mooi! Het is een ski-dorpje maar dan in de herfst, ik kan me hier nog wel 2 dagen vermaken met hikes etc. Dan neem ik zondagavond de trein naar zoals het er nu uitziet Seattle. dit was totaal niet het plan, en ik weet ook nog niet wat ik daarna ga doen. Maar ik ga me er niet druk om maken, I'll go with tha flow!