Adelaide part 2

Terwijl jullie wegvriezen in Nederland, gaat de zomer hier lekker verder. Ook het 2e hittegolfje heb ik overleefd. Al valt het allemaal niet mee, uit pure noodzaak niets doen en op het strand rondhangen omdat het in de stad niet uit te houden is.. Het is afzien hier.

Ik zit nog steeds in Adelaide, ben hier niet weg te krijgen. Ik heb besloten om hier te blijven tot half februari, totdat ik naar Melbourne vertrek. Het plan is nog steeds om een baantje te vinden en wat geld te verdienen. Ik wist het van tevoren, maar het leven is vrij duur hier. Gelukkig is China-town om de hoek hier waar je altijd goedkoop inkopen kunt doen en heerlijk kunt eten voor weinig (al hebben we de pig-intestens nog steeds niet geprobeerd). Zelf de zwervers en daklozen zijn hier duur, hun tarief ligt op $2,- (can you miss 2 dollar?) in America kon je nog zelf kiezen hoeveel je wilde geven...

Anyway, ik begin steeds meer te 'wennen' aan het leven in South Australia, ik maak geen bijna-ongelukken meer omdat ik weer eens de verkeerde kant op kijk, wacht aan de goeie kant van de straat om de bus te nemen, begrijp wat de locals zeggen zonder 3x te vragen: 'sorry?' en roep 88x per dag: 'no worries!'

Ik ben wat vertrouwder met Adelaide, en Caitlyn en Sam en andere Caitlin nemen me regelmatig mee voor een tochtje buiten Adelaide, naar hun huis (even een nachtje rustig slapen of mee uit.

Twee weken geleden alweer ben ik een paar dagen naar Kangaroo Island geweest. Dat ligt 16km van de zuidkust van South Australia en is 150 bij 100km groot. Het was werkelijk schitterend, zelden zoveel wildlife op 1 dag gezien.. Ik verbleef in een kleine hostel in een piepklein dorpje van het eiland, wat heel erg stil en relaxt was in vergelijking met Adelaide, heerlijk. Ik ben meegegaan met een tour, waar ze ons meenamen naar Seal Bay, een koala-walk, een zeeleeuw kolonie, The Remarkeble Rocks en Flinders National Park. Kangaroos, Walibi's, koala's, hagedissen, andere enge reptielen, witte kaketoe's, parots en de meest kleurrijke vogels, alles kwam voorbij. Voor de volgende dag had ik nog maar 2 doelen: pingiuns en dolfijnen zien. Die leven namelijk in en om het eiland. De tweede dag had ik nog ben ik gaan hiken op advies van de hostel-eigenaaresse, want dan zal ik vanalles tegenkomen. Maar voor pingiuns was het te heet, die komen alleen 's nachts tevoorschijn. Maar als ik dolfijnen zou zien moest ik gaan bewegen en geluiden maken, want dan maak je ze nieuwsgierig en komen ze dichterbij. Ik was nog maar 5 meter uit het 'dorpje' of ik kwam de eerste kangaroo al tegen en toen ik verder langs de kust de heuvels in liep zag ik een groep dolfijnen zwemmen dicht langs de kust. Dus ik naar beneden gerend om hopelijk een foto te kunnen maken. Dus ik zwaaien en roepen (alle schaamte voorbij) en jawel, ze kwamen dichterbij! Het was net als in de film, ze gingen nog net niet terug praten en truckjes voor me doen, haha. Ze bleven een tijdje heen en weer zwemmen langs de kust, it was amazing!

Na Kangeroo Island ben ik weer terug gegaan naar Adelaide, in de hostel waar ik voor die tijd ook verbleef. Omdat veel backpackers een visum hebben voor een jaar, blijven mensen ook veel langer op dezelfde plek, omdat ze een baantje hebben of gewoon geen haast. Dat is wel relaxt want dan wordt je niet iedere ochtend om 6 uur wakker omdat er weer iemand z'n tas aan het pakken is (liefst met 56 ritsen) of dat je elke dag 5x door hetzelfde verhaal moet (what's your name, where are you from, what are you doing here, how long have you been in Australia, etc, etc). kortom er is een wat vastere groep mensen en er is altijd wel iemand waarmee je een rondje kan fietsen, mee naar het strand kan of een hike kan doen. Dat is best gezellig. Ondertussen werk ik ook in de hostel, in ruil voor een gratis verblijf. Zo leer je nog meer mensen kennen. Ik ben nog steeds op zoek naar een ander baantje, maar dat valt nog niet mee. Ten eerste omdat ik iets zoek voor (maar) 4 weken, ten tweede omdat ik bijna geen andere werkervaring heb dan verpleegkunde... Dus dit baantje in de hostel is goed voor mijn CV ;) En ik moet gewoon veel erbij verzinnen en mezelf erdoorheen bluffen. Iemand uit Korea vertelde me dat hij ook vanalles op zijn CV had gezet en toen een baantje in een cafe vond. Toen ze in het cafe vonden dat het helemaal niet leek alsof hij al jaren serveerde zei hij: 'but this is Korean style'. Ik ga voor de 'Dutch-style'...

Maar goed in de hostel neem ik het baantje over van iemand die eerder vertrekt (lucky me) en iemand een goed woordje voor me heeft gedaan (gewoon 1000x per dag roepen dat je op zoek bent naar iets). Mijn taken zijn bedden opmaken, de keuken opruimen en vegen, ramen wassen en 2x per week de pannekoeken voor het 'pancake-breakfast' maken. Twee uurtjes per dag, maar de tijden verschillen, dus dat is wel iets onhandig, maar lang niet slecht voor gratis accomodatie. En zoals ik al zei, het staat goed op mijn CV ;) haha. Vooralsnog doe ik trouwens de rot-klusjes omdat mijn voorganger nog niet helemaal weg is, werk ik buiten het rooster om. Dus ik sta stickers van kasten te schrobben, spinnewebben weg te halen en ramen te lappen en help de secretaresse met het labelen van enveloppen. Af en toe voelt het een beetje alsof ik een taakstraf uitvoer, maar goed, dan weet ik ook weer wat ik mis... (of wat ook alweer de consequenties waren van deze stap).

Hoe dan ook het is hier prima vertoeven, ik ben nog altijd heel blij met alle mooie natuur, de sunsets, de parken in Adelaide en als ik ga hardlopen dat ik dan pelikanen tegenkom... 't kon minder!