Farmstories

30 mei 2013 - Mildura, Australië

Deze keer een heel andere kant van Australie, namelijk het werken op een boerderij en de misbruik die gemaakt wordt van backpackers.

Begin deze maand ben ik dus afgereisd naar het prachtige Apollo Bay wat aan de zuidkust ligt, aan de Great Ocean Road. Ik was daar eerder in mijn trip en zodoende ben ik ook aan dat baantje gekomen. Ik ben daar vooral naartoe gegaan om even vastigheid te hebben, op een mooie locatie en eens even wat anders te doen. Anders was het zeker. Samen met 5 andere backpackers verbleven we op de camping van onze baas, Charlie, en hielpen we op de camping en op zijn kastanje boomgaard. Iedere dag gingen we de heuvels in om kastanjes te rapen voor een gratis verblijf en gratis eten. Opzich prima te doen, we hoefden niet heel hard te werken, het weer was fris maar prima al maakten we wel lange dagen. Lekker een beetje rondrijden in de "ute", honden mee, prachtig uitzicht, ik vond het wel cool. In de eerste week was het nog redelijk weer en kwamen er nog regelmatig gasten en backpackers op de camping, wat het gezellig maakte. Zo ontmoette ik Penny and Rod, die altijd wel een wijntje open hadden of een biertje koud hadden staan voor ons. Zij staan het hele jaar op de camping en gebruiken hun caravan als vakantie huisje en ontfermen zich over de backpackers die voor Charlie werken. Penny is een verpleegkundige en Rod is een huisarts (hoera!). Ze waren enthousiast dat ik hier ook graag in de zorg wil werken en boden me hun hulp als ik dat nodig had. Erg fijn om zulke contacten te hebben, zeker op dit moment, maar het zijn ook nog eens erg hartelijke mensen, win/win.

Helaas bleek al snel dat Charlie niet zo'n leuke baas was en ons steeds vaker claimde. Hij woont op zijn eigen camping, dus we hadden niet echt een eigen plekje. Hij vroeg ons constant om van alles te doen en hadden dus eigenlijk geen vrije tijd. En hoe meer we er tegenin gingen hoe slechter de sfeer werd.. Ook regende het continue, het was koud en vies, geen ideale omstandigheden als je in een caravan woont.. Het werd allemaal steeds kinderachtiger en vervelender.. Op een dag hadden we er allemaal genoeg van en zijn we op zoek gegaan naar een ander baantje, wat wel betaald is. Al snel hadden we iets gevonden en zijn we naar 2 dagen vertrokken in alle vroegte, opweg naar Mildura, waar het wemelt van de boerderijen, wijngaarden, citrusvruchten, werk en wanhopige backpackers.

We hadden een reid van 12 uur voor de boeg, in treinen. locale en Greyhound bussen. Het was een hilarische reis, want als je met 5 mensen reist en 4x moet overstappen gaat er altijd wel iets mis.. Deuren die niet openen, mensen die achterblijven in de trein, verkeerd ge-time-de rookpauzes.. Bovendien waren we ook in een euforische stemming omdat we weg gingen van Charlie en zijn Chestnuts, op naar druiven en sinaasappels! Anyway, na 12 uur reizen kwamen we aan in Mildura waar onze nieuwe baas ons op zou pikken. Best spannend, want we hadden alles over de telefoon en internet geregeld dus dan is het maar afwachten of het ook echt gebeurd.. Maar gelukkig stond hij ons op te wachten!

Echter na een minuut in het busje met onze nieuwe 'baas' (we werken niet voor hem, maar hij is onze 'contracter' en zoekt baantjes voor ons) wilden we al weer vertrekken, want hij leek toch wel erg op onze oude 'baas'... Dezeflde vervelende opmerkingen, dezelfde 'grapjes'... Toen we aankwamen bij ons verblijf konden we helemaal wel huilen: wederom een caravan! Ergens in 'the middle of nowhere' stond een schuur, een cabin en 10 caravans samen met 25 andere backpackers.... En het was koud.. Iedereen was heel lief en aardig, maar toen we ze vroegen hoe het er was deed iedereen wat vaag 'tja, nou, dat moet je zelf maar ontdekken' 'sommigen vinden het hier niet zo prettig, maar ik vind het wel ok' Niet erg hoopgevend dus. We hebben voor 2 weken betaald, en dat is geen huur, nee het is een 'job searching fee' en de accomodatie is gratis. Een handige Harry dus die contracter van ons. Hij heeft een zeer slechte naam en er is vanalles al gebeurd hier...

Gelukkig konden we wel meteen aan het werk in een wijngaard, druiven plukken, sorteren en inpakken, voor $2 per doos. De druiven zijn matig, en we kunnen alleen maar goede druiven inpakken, de rest gooien we weg.. Dus niets ingepakt, geen geld.. We verdienen dus maar weinig.. Zeer weinig.. Gemiddels pakken we 40 dozen in met z'n 2en, dat is dus $40 per dag p.p. We worden iedere dag opgepikt om 7 uur om vervolgens tot half 10 te wachten tot de druiven 'droog' zijn, zodat we ze kunnen plukken.. De logica ontbreekt hier in ieder opzicht. Ondertussen hebben we in alle 'wacht-uren' een videoclip gemaakt over onze druivenplukkerij, hij moet nog gemonteerd worden, maar ik beloof dat ie hier op komt te staan, hij is hilarisch!

Nou vragen jullie je natuurlijk terecht af, wat doe je daar nog?! Nou er is nog een dingetje waarom iedereen 'farmwork' wil doen. Als je 88 dagen op een boerderij werkt, krijg je een visum voor een 2e jaar (te gebruiken voor de 31e), wat toch wel veel mensen willen. Ik twijfel ernstig of ik het wil. Ik heb besloten om nog anderhalve week te blijven (we hebben een opzegtermijn van een week, ook dat nog) zodat ik 40 dagen van mijn visum heb gedaan en dan kan ik later in het jaar besluiten of ik wel of niet de rest wil doen (in beter weer).

Het is echt overleven, we hebben het gelukkig heel gezellig met z'n allen, veel kaarten, veel films kijken. Helaas zitten we een uur lopen buiten Mildura, dus redelijk geisoleerd.. Iedere dag zit er wel iemand doorheen.. En wij hebben geluk want we werken iedere dag, maar er zijn ook een aantal die geen werk hebben en dus de hele dag hier rondhangen..

Kortom de keerzijde van Aussie, waar alles goed, beter, best lijkt heeft Australie ook hele vervelende mensen! Goed om te relatieveren en om wat heimwee te kweken. Het plan is om over anderhalve week naar Penny & Rod te gaan, die hebben ons uitgenodigd ('for as long as you want'). Een warm huis klinkt heerlijk! En daarna ga ik even langs Adelaide om mijn homies op te zoeken! Wat er daarna gebeurd, I dont know, er staan nog een paar dingen op het lijste: werken in de zorg, naar Alice Spring/Uluru, Naar Darwin (noorden), Tasmania & West Australia...!! Kan niet wachten op de nieuwe avonturen ;)

*Foto's volgen!

Foto’s

11 Reacties

  1. Astrid:
    30 mei 2013
    Je bent een bikkel!! Gelukkig kun je nu aftellen en dan weer de leuke "zonnige" kant van Australië weer opzoeken.
    *Dikke knuffel*
  2. Judith:
    30 mei 2013
    Keep your head up, keep your heart strong, keep your mind set in your ways!
    X Ju
  3. Opa:
    30 mei 2013
    Hoi meisje, vanuit Msk niet voor te stellen hoe
    je leven daar is, je wordt er door gehard,
    ben je nog wel het lieve verpleegstertje?
  4. Frieda:
    30 mei 2013
    Hou je taai! Spreek je morgen! dikke kus!
  5. A Tune A Day:
    31 mei 2013
  6. Menna:
    31 mei 2013
    sjonge wat een belevenissen, wie weet werk je straks ergens in een verpleeg-of ziekenhuis ofzo ;-)
  7. Familie uut de Sluus....:
    4 juni 2013
    Meid, we leven met jou mee. Met jouw verhalen natuurlijk. Een wijsheid: May your head be light en your purse heavy...
    hoef ik niet uit te leggen toch :-)
    Heel veel liefs uut de Sluus....
    KNUFFEL!!!!!
  8. A Tune A Day:
    4 juni 2013
  9. A Tune A Day:
    10 juni 2013
    http://www.youtube.com/watch?v=k5nKvwPtY3E

    Nothing compared to your video
  10. A Tune A Day:
    16 juni 2013
  11. A Tune A Day:
    24 juni 2013